Tourniquet – Onward to Freedom

Onlangs is het album ‘Onward to Freedom’ uitgekomen, en direkt rijst er een vraag; Is dit een Tourniquet album? Ja en nee. Het is een album onder de vlag van Tourniquet, uitgebracht door Ted Kirkpatrick, de drummer van Tourniquet plus een scala aan gastartiesten. Maar aan de andere kant, Ted IS Tourniquet. Hij is tenslotte de oprichter van de band, en het enig overgebleven bandlid uit de originele bezetting.

Maar als het dan geen ‘echt’ Tourniquet album is, wat is het dan wel? Tourniquet-fans zullen Ted kennen als een zeer gepassioneerd dierenliefhebber, en dat is precies wat op dit album een stem krijgt. Elk nummer op dit album gaan over het dierenwelzijn in het algemeen, en wat daar allemaal mee mis is in het bijzonder. Iets waar Ted Kirkpatrick al vanaf het eerste album nummers over schrijft (Ark of Suffering). Ook andere albums kende al soortgelijke nummers, zoals: Stereotaxic Atrocities, Going, Going…Gone, 86 Bullets, en in mindere mate Antiseptic Bloodbath.

 Zoals al gezegd kent het album een bonte verzameling aan muzikanten die op dit album hun ding komen doen. Zo zijn er gitaristen als Bruce Franklin van Trouble, Tony Palacios van Guardian,Marty Friedman en Chris Poland (beide voormalig in Megadeth) en Rex Carroll van Whitecross, maar vooral de diversiteit in vocalisten is heel breed. Zo zijn Michael Sweet van Stryper, Doug Pinnick van King’s X, Matt Montgomery van For Today, Kevin Young van Disciple, en de 16-jarige Gabbie Rae te horen op het album. Dit kan interessante combinaties opleveren, maar of dat overal ook even goed gelukt is? Ik moet eerlijk bekennen dat ik op sommige momenten toch liever Luke Easter had gehoord.

 Met een korte klassieke intro begint het album direct met de titeltrack, en ik moet zeggen dat dit nummer ook gelijk de standaard zet voor het album. Het nummer start met een lekker thrash riff zoals we die van Tourniquet zo goed kennen, waarna Michael Sweet zijn stempel op het nummer drukt. Het nummer ontwikkeld zich vervolgens in een stevig nummer dat ook op een Stryper CD had gepast, op het stukje na waar Matt Montgomery van zich laat horen. Op de tweede track krijgt hij vervolgens meer ruimte voor zijn metalcore vocals, begeleid door Chris Poland. Al hoewel het enigszins begrijpelijk is dat het er op staat ben ik zelf steeds geneigd om track vier door te skippen. Het komt toch wat prekerig over. Track vijf is een oproep om de dieren hun leefgebied te gunnen, gebracht door Gabbie Rae met screams en grunts van Nick Villars. De gitaar is in dit nummer opgepikt door Rex Carrol, waardoor vooral het eind toch wat een Whitecross gevoel geeft.

If I Had to Do the Killing klinkt zoals we Tourniquet kennen, wat op zich niet raar is met Aaron Guerra op gitaar. Alleen ditmaal wordt de tekst ons toegeschreeuwd door Kevin Young. Het album vervolgt met een ‘remake’ van Stereotaxic Atrocities, wat oorspronkelijk op Psycho Surgery te vinden was. Werd op de originele track de zang nog door Guy Ritter gedaan, deze keer is het de beurt aan Luke Easter, onder begeleiding van Marty Friedman. Het levert een toch ietwat apart nummer op, en ik laat het aan de lezer zelf om te bepalen of het een verbetering is. Drowning in Air is in al zijn facetten een echt Tourniquetnummer geworden. Complexe drumritmes, gecombineerd met klassieke stukken en ronkende gitaren op hoge snelheid. De afsluitende track gaat over een meisje dat op een dag een asiel binnen loopt en daar een hondje aantreft dat ze vervolgens belooft om een nieuw thuis te geven. Maar voordat ze de tijd vindt om haar belofte in te lossen wordt het diertje al geruimd om plaats te maken voor het volgende vergeten dier. Een aanklacht over al die dieren die jaarlijks gedumpt worden door hun eigenaren in de overvolle asiels, overgoten met een countryachtig sausje.

 Dus om het album samen te vatten; Er zijn zeker aspecten van dit album die de Tourniquet fans aan zullen spreken. Misschien zal het zelfs fans van andere bands aanspreken. Er is tenslotte ook wel iets voor liefhebbers van bijvoorbeeld Disciple en For Today. Maar als je alles zo naast elkaar legt en tracht er objectief naar te kijken, dan moet je toch concluderen dat het misschien het toch nét niet is. Eerdere albums van Tourniquet waren veel solider en rockten harder. Ook tekstueel is het allemaal al eerder gedaan op de vorige albums. En de gastvocalisten, binnen hun eigen bands klinken ze toch veel beter op hun plaats. Onward to Freedom is een acceptabel album geworden, maar toch blijf ik een beetje het gevoel houden dat ik niet veel had gemist als het niet in deze vorm verschenen was.

 Het album is verkrijgbaar met twee verschillende artworks:

Tracklist:

1. ONWARD TO FREEDOM prelude
2. ONWARD TO FREEDOM – featuring Michael Sweet and Mattie Montgomery
3. THE SLAVE RING – featuring Mattie Montgomery, Nick Villars, and Chris Poland
4. THE NOBLE CASE FOR MERCY – featuring Ed Asner
5. LET THE WILD JUST BE WILD – featuring Gabbie Rae, Nick Villars, and Rex Carroll
6. NO SOUL – featuring Dug Pinnick and Bruce Franklin
7. IF I HAD TO DO THE KILLING – featuring Kevin Young and Aaron Guerra
8. VIRTUAL EMBRYO
9. STEREOTAXIC ATROCITIES – featuring Luke Easter and Marty Friedman
10. ANIMAL CROSSING AT THE RAINBOW BRIDGE
11. DROWNING IN AIR – featuring Blake Suddath, Nick Villars, and Tony Palacios
12. CAGE 23 – featuring Gabbie Rae and Ashley Argota