Demon Hunter – Extremist

Voor me ligt de deluxe versie van het nieuwe album van Demon Hunter, Extremist. En ik moet zeggen, ze hebben er hun best opgedaan. Een mooi strak vormgegeven boek met voorin de nieuwe langspeler inclusief twee extra bonustracks, en een DVD met daarop een documentaire met studio-opnames. En achterin het boek bevindt zich een 7″ vinyl schijfje waar twee akoestische tracks op staan.

De CD begint met een dreigend en onheilspellend intro, waarna het nummer lekker losbarst. Het wordt gevolgt door Artificial Light, wat ook al als single is uitgebracht. Hierna zakt met What I’m Not het tempo weg uit de CD, en duurt het tot de zesde track totdat de gashendel weer wordt opengedraaid. Cross to Bear dendert gedurende het gehele nummer lekker door, en is naast het openingsnummer ook de enige track waarop geen clean vocals te horen zijn. Helaas is daarna de brandstof ook weer op en gaat het weer in een rustiger tempo verder gedurende de twee opvolgende tracks. De elfde track Gasoline is een prettig in het gehoor liggend nummer dat doet denken aan Carry Me Down van het Storm the Gates album. Het album eindigt met het catchy The Heart of a Graveyard.

Het wordt dus al beluisterd wel al snel duidelijk dat de titel Extremist niet op de agressie in de nummers op het album slaat. De clean vocals en de koortjes zijn volop aanwezig. Maar al is dit dan niet het hardste album dat ze tot nu toe hebben uitgebracht, het is zeer solide en weet wel van begin tot aan het eind te blijven boeien.