Unseen Faith – Yokebreaker

Wanneer je het hebt over een vreemde eend dan is het wel de band Unseen Faith. Afkomstig uit Denemarken spelen zij deathcore, en stijl die eigenlijk bijna niet voorkomt in de metalscene in Scandinavië. En al helemaal niet in combinatie met een duidelijke Christelijke identiteit.En dat doen ze zeker niet onverdienstelijk.

Hoewel het nog een goede maand duurt voordat de EP uit zal komen, heb ik de gelegenheid gekregen om deze alvast te kunnen beluisteren. En het voelt bijna als een voorrecht. Het mini-album bevat zes tracks, stuk voor stuk solide nummers die van begin tot eind goed in elkaar zitten.

De EP opent met ‘The Revenant‘, dat komt aanzweven uit de verte om aan te wellen tot een nummer dat direct de toon zet voor de rest. Grunts worden afgewisseld door shreeking vocals die bijna neigen naar black metal. Het nummer verhaalt over ons mens-zijn met alle fouten en vergissingen die we maken. En hoe dit niet is wat jou maakt, je kunt meer zijn dan dat. En na alle heftigheid fade het nummer vervolgens weer uit in een piano-outro.
‘Enemy‘ is een stuwend nummer over hoe je soms je eigen vijand kunt zijn. Je kunt zo vol zin van jezelf dat het moeilijk wordt om over je eigen ego heen te zien, en open te staan voor die ander.
De band heeft zijn eerste video al uitgebracht, namelijk die van het nummer ‘The Mask‘. En zoals de titel al doet vermoeden, handelt het nummer over het masker dat we vaak dragen. We hebben de neiging om ons anders voor te doen dan we zijn, ons te verschuilen achter hoe de ander ons vaak ziet. “take it off, and show your face…”
Het afsluitende nummer is ‘Roars‘. Hier gaat het tempo wat omlaag. Het handelt over vertwijfeling. Je wilt veranderen, meer maken van je zelf. Maar elke keer opnieuw zijn er die stemmen achterin je hoofd die je doen twijfelen, en je doen afvragen “wat zullen anderen wel niet van me denken?”.

Al met al is deze EP met zijn vierentwintig minuten eigenlijk gewoon te kort. Met de laatste tonen van het album blijf je verlangend naar meer achter. Niet alleen zijn de nummers heel goed geschreven, ook de productie van deze EP is zeer professioneel te noemen. Je kunt aan alles horen dat men niet over één nacht ijs is gegaan, maar dat er vijf jaar gestoken is het perfectioneren van het geluid. En vaak is de kwaliteit van albums die in eigen beheer worden uitgebracht worden net wat minder dan het zou moeten zijn, maar dat is hier zeker niet het geval. De geluidskwaliteit is van zeer hoog niveau, en kraakhelder. Alles is met zorg behandeld, tot aan de aandacht voor het artwork van deze schijf. Ik ben er van overtuigd dat wanneer deze band dit niveau kan handhaven en wordt opgemerkt door het grote publiek, ze best nog wel groot zouden kunnen worden. Dit worden opgemerkt zou trouwens best kunnen gaan lukken. In navolging van de release van deze EP zal er ook een tour gestart worden, welke allereerst zich in Denemarken zal concentreren. Maar daarna zal ook de rest van Europa worden aangedaan. En ook in Nederland zullen ze een optreden gaan doen. Het is al bevestigd dat ze komend jaar op 24 september tijdens het Rock Alive festival 2016 in Veenendaal zullen optreden.

Tracklist:

1. The Revenant
2. Enemy
3. Route 3
4. The Mask
5. Father
6. Roars