Mortification – Realm of the Skelataur

Wat in 1990 veelbelovend was begonnen, is nu na vijfentwintig jaar toch echt op het eindpunt aanbeland. Voor me ligt de allerlaatste CD die Mortification heeft uitgebracht, studio-album nummer vijftien (wanneer je ook de EP Scribe of the Pentateuch meetelt).

Wat je op de vorige (lees latere) albums vooral opviel was dat er op elk album veel verschillende stijlen door elkaar heen gemixt werden, en verscheidene zangtechnieken. En helaas vaak met uiteenlopende resultaten. Gevolg hiervan was dat de luisteraar vaak maar een paar van de tracks op een album kon waarderen, maar het album als geheel niet echt aansloeg. Dit was één van de kritieken die vaak klonken, naast commentaar op de opbouw van de nummers, het eindeloos herhalen, en de weinig creatieve teksten.

Wanneer je ‘Realm of the Skelataur’ beluistert krijg je de indruk dat Steve Rowe deze keer werkelijk ietsheeft gedaan met de bovengenoemde kritieken. Door het hele album heen blijft Steve Rowe bij de zelfde stijl qua zang, en al zijn het niet de zware growls waar verscheidene naar terugverlangen en is het misschien even wennen, het past wel op dit album. Vooral op de tweede en de achtste track komt de zang heel lekker uit de verf.

Qua stijl zou je het album kunnen benoemen als een mix tussen death metal en thrash metal. De trend die al heel voorzichtig was ingezet een paar albums geleden is nu weer de maatstaaf geworden, en heeft een album opgeleverd dat aanvoelt als één geheel. Een andere verandering die opvalt ten opzichte van de eerdere albums is dat op dit album Steve Rowe niet de enige is die heeft bijgedragen aan de nummers op het album. Ook de gitarist en de drummer hebben nummers en teksten geschreven voor deze CD.

Het album opent met ‘The Cost’ en direct valt al op dat het anders klinkt. Er is meer aandacht aan het geluid en de productie van het album geschonken. Het nummer klinkt lekker gevarieerd en verveeld niet, onlangs dat het zeven minuten duurt. ‘Feed Your Hungry Ears’ moedigt je aan om naar muziek te luisteren die je ziel vult, met lyrics die God grootmaken. En zoals al gezegd brengt Steve Rowe dit op een rauwe manier die doet terugdenken aan die goede oude tijd van de eerste albums. Bij de derde track (Extrinsick Forces) gaat het gas erop en wordt ons een lekker uptempo thrash nummer voorgeschoteld. De titeltrack ‘Realm of the Skelataur’ vertelt ons hoe we moeten sterven aan het vlees, om in Christus een nieuwe schepping te mogen zijn. (Romeinen 8:10-13) Dit is dan ook wat de cover van het album voorstelt. Een soort van levend skelet versie van Steve Rowe die strijdlustig klaarstaat om de vijand te lijf te gaan, omringt door rode containers met het Infiltration Squad logo en hier en daar een dooie demon. ‘Slaughter Demon Headz’ is een kort nummer dat herinneringen oproept aan ‘J.G.S.H.’, van het Blood World album. Wanneer je denkt wat komt die riff van ‘Our Anthem’ me toch bekend voor, dan heb je helemaal gelijk. Dit is namelijk dezelfde die ook klonk in ‘Flight of Victory’ op het Post Momentary Affliction album. En zoals de titel al enigszins doet vermoeden is dit een nummer een soort van tribute aan alle eerder verschenen albums. Zo is de tekst van het nummer bijvoorbeeld een opsomming van de verschillende albumtitels. ’40 Days Fast’ is een snelle track die verhaalt over de veertig dagen tijd waarin gevast en gebeden wordt (Mattheüs 4:2). ‘Total Thrashing Death’ is een kreet die vooral de mensen die al wat langer fan zijn van Mortification zeker bekend in de oren zal klinken. Het stond al eerder op een long sleeve van Mortification,  namelijk in 1998 op de achterkant van het ‘Crush hatred, love others’ shirt. Ja, inderdaad, het shirt dat Lincoln Bowen draag op de foto achterop deze CD. Op de negende track ‘Enrapture’ wordt verhaald over die Laatste dag wanneer we thuisgehaald gaan worden, en hoe we daarvoor klaar kunnen zijn. ‘Grave Sucking’ is een track die zo kort is dat wanneer je even niet oplet, je ‘m ook zo gemist kan hebben. Het geheel duurt slechts zes seconden, en bevat maar liefst drie woorden tekst. Het album sluit af met ‘Pushing Weird Buttons’. Deze zeven minuten durende track zegt ons dat het nooit te laat is. Hoe vaak of hoe ver je ook bent afgedwaald van God, er is altijd een weg terug wanneer je berouw toont.

Al met al is deze CD helemaal zo gek nog niet. Als dit dan het laatste album ooit moet zijn, dan is het nog best een redelijk slotstuk geworden. Het zal niet de boeken ingaan als het beste van Mortification, maar is een mooie verzameling geworden van wat Mortification door al die jaren heen heeft gedaan en heeft geklonken.

Tracklist

1. The Cost
2. Feed Your Hungry Ears
3. Extrinsick Forces
4. Realm Of The Skelataur
5. Slaughter Demon Headz
6. Our Anthem
7. 40 Day Fast
8. Total Thrashing Death
9. Enrapture
10. Grave Sucking
11. Pushing Weird Buttons

Huidige bezetting, met v.l.n.r. Steve Rowe – Lincoln Bowen – Andrew Asnouf