Michael Sweet – I’m Not Your Suicide

Terwijl het nog helemaal niet zo lang gelden is dat Stryper met een nieuw album uitkwam, viel deze week de nieuwste solo-CD en het onlangs verschenen boek van Michael Sweet bij mij door de brievenbus. En al luisterend naar de CD begin ik al gauw te begrijpen waarom de beide tegelijkertijd zijn uitgebracht. Het is opgezet als een een-tweetje. De CD verteld als ware het verhaal van het boek, en visa versa.
Wat opvalt is dat ook op dit album, net als eigenlijk alle vorige soloplaten, Michael Sweet weer de vrijheid heeft genomen om breed te variëren met de verscheidene muziekstijlen. Op het album zijn stevige rockers te vinden die niet op een willekeurig Stryper album zouden misstaan, maar ook mooie ballades en zelfs een countrynummer. Ik heb bijvoorbeeld op een van de Stryper albums nog nooit een steelgitaar kunnen ontdekken. En ook zijn er tal van gastartiesten terug te vinden door het album heen. Zo komen onder andere Kevin Max, Chris Jericho, en Electra Mustaine voorbij.

Het album begint direct lekker met de rocksong Taking on the world tonight. In dit nummer wordt Michael Sweet vocaal bijgestaan door Tony Harnell, die we kennen van de Noorse band TNT.
Het daarop volgende nummer rockt gewoon door. Tekstueel handelt All That’s Left (For Me to Prove) over hoe er soms in ruzies harde woorden kunnen worden gezegd, [Everybody owns a gun, and everybody shoots someone. The words we speak are weapons of mass destruction] maar dat we elkaar nooit op moeten geven.
The Cause is de derde track. Wat deze ‘cause’ is wordt door het nummer heen niet geheel duidelijk, maar het is niet ondenkbaar dat hiermee het Geloof wordt bedoeld.
This time is een song die ook absoluut niet had misstaan op een dc Talk CD. Het heeft eenzelfde gevoel dat door het nummer heen blijft hangen, en de achtergrondzang van Kevin Max is er op een hele prettige manier doorheen gemixt.
De titeltrack I’m not your suicide volgt. Zoals al door Michael Sweet is aangegeven in interviews over dit album handelt het nummer over de frequente ontmoetingen die hij had gedurende zijn leven met mensen die hem en Stryper bekritiseerden en bij voorbaat veroordeelden. Over vergeven en vergeten, hoe moeilijk dat ook wezen kan.
Coming Home is de verrassing van het album. Het is een country-rocksong volgens het boekje, inclusief de steelgitaar en de tekst over hoe je geliefde gemist wordt terwijl je weg bent.
Dit gemis komt ook in het daarop volgende nummer terug. Miles Away gaat over de afstand die er soms fysiek, soms gevoelsmatig kan zijn tussen mensen.
Een track die waarschijnlijk een zeer persoonlijke lading heeft voor Michael Sweet is het nummer Strong. Wanneer je sommige delen van de tekst leest, krijg je de indruk dat ze gericht zijn aan zijn eerste vrouw Kyle. [You are strong in every way. Don’t say it’s over now… your strength isn’t gone.. Don’t say it’s over now, there’s hope beyond this…]
Het nummer wordt gevolgd door How to live, dat eigenlijk naadloos aansluit. Het voert ons door het rouwproces dat volgde op het overlijden van Kyle Sweet, na twee jaar tevergeefs te hebben gestreden tegen haar ziekte [You showed me how to live… inspired me to give…reach beyond the sky… I don’t want to live without you…], en de acceptatie van het gebeurde.
Een nummer wat tweemaal voorkomt op het album is Heart of Gold, wat oorspronkelijk is uitgebracht door Neil Young. Op deze eerste versie worden alle vocals door Michael Sweet zelf gedaan. Muzikaal is het een mix geworden van country en 80’s rock. Tekstueel gaat het nummer over de zoektocht naar een goed mens (a heart of gold), terwijl het ook verteld dat dit soms zinloos kan zijn (and I’m getting old). Ik denk dat dit dan ook de link is met de lange carrière van Michael Sweet.
Anybody Else gaat nog even door over de lange loopbaan van Michael Sweet. Het handelt over het feit dat hij gedurende zijn carrière altijd duidelijk heeft gemaakt wat zijn motieven waren, en daaraan vasthield. [Say what you want, leave what you don’t. You’re no savant, or you would know that I won’t be anyone else.] Op deze track wordt Michael Sweet vocaal bijgestaan door Chris Jericho. Helaas is hij wat op de achtergond weggemixt, want naar mijn mening had het nummer dan nog veel krachtiger kunnen wezen. Al is het ook nu absoluut een van de betere nummers op het album.
Het laatste echte nummer op het album is Unsuspecting. Een recht voor z’n raap rocksong met de herkenbare falset screams die we maar al te goed kennen van de Stryper albums. Daar had dit nummer niet misstaan overigens. De kenners zullen dan ook verscheidende riffjes herkennen uit het Stryper repertoire.
Het album wordt afgesloten met een tweede versie van Heart of Gold als bonustrack. Deze keer worden de zangpartijen gedeeld met Electra Mustaine, inderdaad de dochter van Megadeth’s Dave Mustaine. Doordat Electra met haar zang volledig het country gevoel onderstreept, komt er meer contrast ten opzichte van de meer rock gerelateerde stem van Michael. Hierdoor krijgt het nummer meer inhoud en overstijgt het de eerste versie, en ik had het dan ook zeker niet bezwaarlijk gevonden als dit de enige versie was geweest op het album.

Al met al is het wederom een prima soloalbum geworden. Omdat het album aan het autobiografische boek van Michael Sweet gerelateerd is, is het tekstueel gezien net even anders dan de eerdere albums die zijn uitgebracht. Staat op de andere albums de relatie met Christus centraal, hier is het leven van Michael Sweet de gemeenschappelijke deler en vormen de geestelijke thema’s een onderstroom door de nummers heen. Het album is heel solide en goed geproduceerd, en de tracks die er voor mij het meest uitspringen zijn: This Time, AnyBody Else, en Heart of Gold in de uitvoering met Electra Mustaine.