Shamgar (Slechtvalk) spreekt over het verleden, heden en toekomst

< !DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.0 Transitional//EN" "http://www.w3.org/TR/REC-html40/loose.dtd">

Slechtvalk is sinds jaar en dag één van Nederlands toonaangevende extreme metalbands, die op succesvolle wijze black- en death-metal voorzien van een vleugje viking-metal.

In 2002 brak Slechtvalk definitief door met het album ‘The War That Plagues The Lands’, dat wekenlang op #2 in de Nederlandse metalcharts te vinden was. Tot op heden is dit één van de best verkochte albums van Nederlandse bodem in het genre. Het succes kreeg in 2005 een vervolg met ‘At The Dawn Of War’ en als eerste Nederlandse black-metal band bracht Slechtvalk een DVD uit: ‘Upon The Fields Of Battle’.

Het laatste wapenfeit van Slechtvalk luidt ‘A Forlorn Throne’ en is medio juli 2010 verschenen. Geproduceerd door Jens Bogren, bekend van het werk voor Opeth, Amon Amarth en Swallow The Sun. ‘A Forlorn Throne’ is het tweede studio-album sinds het veelgeprezen ‘The War That Plagues The Lands’ uit 2002.

In de tussentijd vierde de band in 2009 het tienjarig bestaan met een verzamelalbum ‘An Era Of Bloodshed’. Na de release van het album ‘A Forlorn Throne’ werd het een beetje stil rond de band, reden genoeg om met Shamgar eens het verleden, heden en toekomst van de band te bespreken.

Verleden

Slechtvalk is begonnen als een soloproject en heb je het album ‘Falconry’ uitgedracht. Wat was de reden eigenlijk om toch een volwaardig band te formeren?

Ik begon Slechtvalk als een soloproject na diverse mislukte pogingen om een band te vormen. Na de release van ‘Falconry’ was het voor mij een stuk makkelijker een band te vormen, doordat er al een solide basis lag qua muziek en fanbase.

Hoe kwamen je eigenlijk aan de naam Slechtvalk?

Elke engelse naam die ik kon bedenken klonk nogal cliché in mijn oren. De slechtvalk vond ik een interessante vogel met een jachtstijl dat naar mijn idee goed paste bij mijn muziek: rustigere passages gevolgd door snelle blastbeats.

“…verlegden we de aandacht van deels keyboard-gedreven black metal naar meer gitaar georiënteerde black/death metalâ€. (Shamgar)

Jullie gebruiken allemaal een artiestennaam in de band, zou je eens kunnen uitleggen waarom jullie dan doen?  En hebben alle artiestennamen ook een betekenis voor jullie?

Ik gebruikte zelf artiestennamen sinds 1997 in een tijd waar het vrij normaal was voor een blackmetalartiest om een pseudoniem te voeren die meer tot de verbeelding spreekt dan de eigennaam. Dat gebruik is zo’n beetje gewoonterecht geworden, omdat dit meer past bij de wereld die we met Slechtvalk creëren.

Shamgar was een rechter uit Bijbelse tijden die eigenhandig zeshonderd vijanden versloeg. Ik vond dat wel passen bij mijn eigen situatie en het is gewoon een stoere naam.  De namen van de andere bandleden vinden ook hun oorsprong in folklore en oude literatuur (met name de werken van Tolkien).

Behalve Premnath, want die gebruikt als enige zijn eigen naam sinds zijn terugkeer in 2009, maar doordat zijn naam vrij ongewoon is in onze cultuur weten weinig mensen dat.

Jullie hebben na ‘At the Dawn of War’ de beslissing gemaakt om Fear Dark Records te verlaten wat was hier de reden van? Was dit ook één van de oorzaken voor de subtiele muzikale koersverandering?

De beslissing werd eigenlijk voor ons gemaakt toen het bestuur van Fear Dark besloot zich louter te gaan richten op het organiseren van festivals. Hun besluit om te stoppen als platenlabel viel ongelukkig samen met de wereldwijde economische malaise waardoor het voor ons erg moeilijk bleek een nieuwe thuishaven te vinden. Na het ‘At the Dawn of War’ album, zijn we kort verder gevaren in de folkmetal richting. Toen bleek dat niet iedereen in de band daar vrede mee had hebben we een korte pauze ingelast. In die periode van bezinning besloot zangeres Fionnghuala de band te verlaten.  Omdat het in het verleden altijd een pittige uitdaging was om voor haar genoeg materiaal te verzinnen, zonder enorme concessies te doen qua stijl, besloten we om dan maar geen vervanger voor haar te zoeken. Nadat ook onze toenmalige toetsenist Hydrith de band verliet om zijn aandacht volledig op zijn gezin en opleiding te richten, verlegden we de aandacht van deels keyboard-gedreven blackmetal naar meer gitaar georiënteerde black/deathmetal. Dit bleek uiteindelijk erg goed uit te pakken.

Zien jullie ook een groot verschil tussen Fear Dark Records en Whirlwind Records als het om samenwerking, promotie, studiotijd en professionaliteit aankomt?

We zijn Whirlwind Records dankbaar voor de mogelijkheid die onze samenwerking bood om ‘A Forlorn Throne’ te maken, maar daar blijft het zo’n beetje bij. Om kort te zijn, hadden ze niet de ‘drive’ die Fear Dark altijd wel had, waardoor er jammer genoeg veel kansen zijn blijven liggen om  ‘A Forlorn Throne’ tot een succes te maken.

In 2011 hebben jullie een re-release gedaan van ‘The War That Plagues The Lands’ op LP, wat was hier de reden van?

Nadat Fear Dark ophield te bestaan, raakten de voorraden van de oudere albums vrij snel uitverkocht, hoewel de vraag ernaar bleef. Een goede kennis die onze band een warm hart toedraagt liep al een tijd met het idee van een Slechtvalk LP en wilde daar ook in investeren.

‘The War That Plagues The Lands’ LP kwam bij Blacklight Records uit en niet bij Whirlwind Records, wat was hier de reden van?

Met Whirlwind Records hadden we enkel afspraken gemaakt over de ‘An Era of Bloodshed’ verzamelcd en ‘A Forlorn Throne’. De samenwerking met hen begon enige tijd na de release van ‘A Forlorn Throne’ moeizaam te verlopen. De kennis die ik hiervoor noemde kwam met een voorstel wat ons interessant leek en doordat we geen verplichtingen jegens Whirlwind hadden, zijn we met zijn nieuw opgerichte label in zee gegaan met betrekking tot deze re-release.

In  2010 kwam het album ‘A Forlorn Throne’ uit, daarna is het enige jaren een beetje stil geweest rond de band. Zou je me eens kunnen uitleggen wat jullie tussen 2010 en 2014 hebben gedaan?

Aanvankelijk hebben we geprobeerd wat tourtjes van de grond te krijgen, maar dat wilde maar niet lukken. Het bookingagency die we hadden ingehuurd wilde dat wij enorme bedragen investeerden, terwijl zij (en de andere bands) nauwelijks risico droegen. Op een gegeven moment waren we die samenwerking beu, maar toen was het eigenlijk al te laat om nog elders een tour in teken van ‘A Forlorn Throne’ rond te krijgen.

Onze zoektocht naar een nieuw label is al menig jaar vruchteloos gebleken, waardoor we nu serieus overwegen om een self-release te doen. Doordat we met ‘A Forlorn Throne’ de lat behoorlijk hoog hebben gelegd qua productie (en qua kosten), valt het in de praktijk tegen hoe snel we het geld bij elkaar hebben geschraapt. Het schrijven van nieuwe nummers gaat ook steeds beter en we weten nu al dat het volgende album een ijzersterk album zal worden mits we het budget rondkrijgen.

Heden

Persoonlijk vond ik het album ‘A Forlorn Throne’ het meest volwassen album van jullie tot nu toe, hoe kijken jullie hier tegenaan?

Dit vinden wij ook. De langere voorbereidingstijd heeft ons geholpen om meer aandacht te besteden aan structuren en details, daarnaast werkten we samen met twee van de beste producers & studio’s in de metalscene, waardoor het niet alleen muzikaal, maar ook technisch en qua sound staat als een huis.

Op “A Forlorn Throne†is goed te horen dat jullie naar grote namen in zowel de black- als death metal-scene hebben geluisterd. Wat luisteren jullie zoal in jullie vrije tijd?

We luisteren naar van alles eigenlijk. Progressieve Rock, Jazz, (Celtic) Folk, Death Metal, Black Metal, Folk Metal, Viking Metal en zelfs een beetje Metalcore.

Je bent al vanaf 1999 actief onder de naam Slechtvalk, dus er mag gerust gezegd worden dat je een ervaren muzikant bent. Hoe gaan je te werk om een nieuwe album te schrijven?

Na wat mislukte pogingen om het op een andere manier te doen, komt het in de basis op neer dat ik de meeste riffs bedenk en een globale structuur neerzet van een nummer. Vervolgens jammen we daar als band een beetje omheen, waarna andere bandleden met interessante ideeën komen qua ritmes, breaks, tegenmelodieën etc. Soms stranden we in een bepaald nummer om het na een half jaar weer op te pakken en af te maken en soms hebben we in een half uur tijd van niks een nummer integraal klaar.

Is de manier van nummers schrijven in de loop der jaren ook veranderd?

Hoewel ik nog steeds het meeste schrijf, denken de andere bandleden steeds meer actief mee over de uitvoering en details.

“We zijn een band met christenen erin, maar voelen ons niet verplicht om daarom een bepaald soort teksten te schrijven†(Shamgar)

Wat is verder nog kenmerkend van de band, of in de manier waarop jullie (samen) werken?

We vinden het leuk om elkaar in de maling te nemen. Als groep kunnen we dan soms best luidruchtig zijn.

Hoe kijken jullie tegen de Nederlandse en Belgische metal scene aan?

Een hoop eilandjes, internetridders, maar ook loyaliteit vanuit onverwachte hoeken. Eigenlijk word ik vaak positief en negatief verrast.

Hoe moeten we Slechtvalk zien? Als een band met christenen er in of als een christelijke band.

Zie maar zoals je het wil zien. Wat wij ook zeggen (en in het verleden hebben we soms onder druk verschillende dingen gezegd), uiteindelijk heeft ieder een eigen kader van waaruit hij ons beoordeelt. We zijn een band met christenen erin, maar voelen ons niet verplicht om daarom een bepaald soort teksten te schrijven, of dat elke tekst een enorm diepe betekenis moet hebben. Daarentegen zijn er ook teksten waarin we juist veel van onze ervaringen delen en waar onze geloofsopvattingen tot uitdrukking komen, waardoor je ons ook weer als een christelijke band zou kunnen zien, maar soms willen we enkel een verhaal vertellen, zonder gelijk het antwoord te moeten invullen.

Er zit een sterk christelijke basis in jullie teksten (dat overigens op laatste album niet gepropageerd wordt), denk je dat er op een bepaald niveau te veel agressie in de muziek zit, waardoor je voorbij loopt aan de eigen christelijke waarden? Laat ik het anders stellen, ontmoeten jullie wel eens christenen die juist zeggen dat de muziek die jullie maken van de duivel is en dat het niet christelijk kan zijn.

Die christenen kom ik niet vaak tegen, maar zo nu en dan stuit ik wel op een of ander youtube filmpje van een prediker die er stellig van overtuigd is dat iedere muzikant die ook maar iets maakt wat een beetje lijkt op rock, regelrecht naar de hel gaat. Mijn ervaring is dat met die mensen vaak niet te praten is. Ze zitten zo muurvast in hun overtuiging dat ik daar geen beweging in krijg. Net zoals mensen die een bloedhekel hebben aan christenen (die trouwens ook vaak beweren dat metal niet christelijk kan zijn, alsof zij weten hoe God denkt).
Nu kom ik wel regelmatig mensen tegen die vragen hebben bij de muziek en de uitstraling, omdat ze het niet begrijpen, maar het wel willen begrijpen. Met zulke mensen kan ik altijd goed praten.

Enige tijd geleden was er wat ophef rond Enslaved. Jullie zouden het voorprogramma zijn, maar dat werd door het management tegen gehouden omdat jullie zouden prediken tijdens optredens. Hebben jullie nog een persoonlijke reactie gekregen van de heren van Enslaved? En hoe kijken jullie hier nu op terug?

Tja, er was iemand die vond het nodig om Enslaved te bestoken met mailtjes over hoe vreselijk evangelistisch wij wel niet zijn en dat er heel veel Enslaved fans daarom boos op hen zijn. Zonder het principe van ‘hoor & wederhoor’ toe te passen heeft Enslaved ons eenzijdig laten weten niet te willen spelen met religieuze of politiek gedreven bands, om vervolgens een half jaar later zelf te gaan touren met Dimmu Borgir, waarvan de zanger openlijk Satanist is.

Als zanger van de band schrijf je veel van de teksten zelf, hoe kom je aan je inspiratie?

Ik haal veel inspiratie uit ervaringen die ik gedurende mijn leven heb opgedaan of van nabij heb meegemaakt. Daarnaast haal ik ook altijd veel inspiratie uit al dan niet fictieve verhalen van anderen.

Zijn er ook bands die jullie muzikaal hebben geïnspireerd?

Naast grote namen als Amon Amarth, Immortal, As I lay Dying, Dark Funeral zijn het ook wat meer onbekendere bands als Drottnar, Dawn en Summoning die ons muzikaal inspireren.

Tijdens het touren is het bijna altijd hectisch, zou je een typische tourdag kunnen omschrijven?

Lang in de bus zitten. Flauwe grappen maken, beetje hangen tot vervelens toe om vervolgens keivroeg aan te komen en in de omgeving rond te hangen tot het tijd is waarop er wat te doen is. Of we komen laat aan gescheurd om vervolgens als een bezetene uit te laden en ons voor te bereiden op optreden in een zaal vol zoutzakken of juist vol met uitgelaten fans. Na het optreden nemen we vaak tijd voor contact met fans en de andere bands en soms wordt het nadien een heus feestje, maar soms kom je, speel je en ga je daarna maar weer naar huis, alsof niemand je heeft zien binnenkomen en weggaan. Het verschilt eigenlijk per keer, maar we kunnen goed plezier hebben met elkaar en dat is toch een goede basis.

Wat doen jullie zoal wanneer jullie vrij zijn tijdens een tour?

Hangt er vanaf waar we zin in hebben. Soms hangen we een beetje op een terras of bij een fan thuis, soms doen we een stevige wandeling en alles er tussen in: sightseeing, boodschapjes, etc.

Hebben jullie nog een bepaalde traditie voordat jullie het podium betreden?

Niet echt. Vaak is het moment toch eerder aangebroken dan we dachten.

Wat was het leukste live optreden tot dusver?

De eerste keer dat we op Elements of Rock speelden is mij altijd erg bijgebleven. We stonden met onze rug naar het publiek toe en toen we ons omdraaiden stond het grootste deel van het publiek met geheven vuist te juichen. Dat hadden we niet verwacht.

Wat is het lastige aan live optreden, waar heeft het publiek geen weet van?

Onze nummers zijn over het algemeen vrij snel & hard, maar tijd voor een goede soundcheck is er tegenwoordig nauwelijks, waardoor het voor ons als muzikant soms moeilijk te volgen is of we nog goed op elkaar afgestemd zijn. Daarnaast proberen we ook contact met publiek te houden ipv in ons zelfgekeerd op de muziek gericht te zijn. Het komt wel eens voor dat we na afloop helemaal leeg en gefrustreerd zijn, maar het publiek het wel een goede show vonden.

Wat is het gekste dat je ooit hebt meegemaakt met een fan?

Dat hij een tatoeage op zijn rug heeft laten zetten met ons logo.

Kunnen jullie de band in vier kernwoorden beschrijven?

Meedogenloos, meeslepend, open, eigen.

Toekomst

Met welke band/ artiest willen jullie nog graag samenwerken of mee touren?

Persoonlijk zou ik zeggen: Immortal. Deels vanwege hun iconische status en er nauwelijks een zinnig gesprek mee te voeren is. Naar ik begrijp zijn het zowel op als achter het podium clowns en dat past wel bij ons. Daarnaast hebben we erg genoten van onze tours met Crimson Moonlight, Manegarm, Skyforger, Frosthardr, dus een herhaling ‘for old times sake’ zou erg leuk kunnen zijn.

Waar kunnen we Slechtvalk de komende tijd live aan het werk zien?

Komend weekend spelen we op Elements of Rock in Zwitserland en op Ramrock in Almelo. Begin mei spelen we in Amersfoort en van de zomer op Flavor Festival. Hopelijk komen daar nog een hele rits aan optredens bij.

Wat zijn jullie plannen voor de toekomst? Een vervolg op “A Forlorn Throne�

Dat is wel de bedoeling, maar wanneer is nog een grote vraag. We hebben ook weer geen haast en doen ons best om een album te maken wat op meerdere gebieden beter is en dieper gaat dan ‘A Forlorn Throne’.

Hebben jullie aan het RockLife-publiek nog iets te melden, dat je bij het beantwoorden van de vragen niet kwijt kon?

Mocht er iemand onder jullie zijn die het leuk vind om zich in te zetten voor de band op het gebied van optredens regelen en dat geregel/gebel/gemail juist leuk vind, dan houden we ons van harte aanbevolen.