In gesprek met de gebroeders Cook (A Hill to Die Upon)

Het blijft opmerkelijk dat een Amerikaanse black metal band zo Europees kan klinken. Dat doen de gebroeders Adam en Michael Cook met hun band A Hill to Die Upon.  We hadden het genoegen om met beide heren in gesprek te gaan over hun nieuwe album “Holy Despair”, maar de vraag die we als reactie hadden was “wie zijn die heren uit Illinois nu eigenlijk?”

Bij aanvang van het interview werd al snel duidelijk dat het allemaal iets anders zou verlopen dan “normaal”.Adam loopt wat slaperig rond met een broodje in zijn hand, en pakt nog een glas jus d’orange, als ik net het interview wil starten. Zelf denk ik even, is dit wel het juist moment om het interview te houden? Net voordat ik die vraag wilde stellen, verlost Adam me.: “sorry,  voor mijn voorkomen, ik moet nog even van de schrik bekomen en goed wakker worden. Adam vertelt me dat hij de avond ervoor een wild dier heeft aangereden en dat door de klap de auto niet meer werkte en hij uren heeft moeten wachten op hulp.

Op mijn eerst vraag of alles wel goed met hem is gegaan, antwoord hij: “gelukkig wel, maar de auto is wel total-loss verklaard, dus daar moet een andere voor komen, verteld hij lachend. Eerlijk is eerlijk, het is wel even schrikken, dit gebeurt ons ook niet dagelijks, maar ik ben er goed vanaf gekomen en daar ben ik erg blij mee”. Adam vervolgt: “We kunnen gewoon starten met het interview geen enkel probleem”.  Dus doen we dat maar…

Jullie zijn met z’n tweeen in 2005 gestart met de band, kun je iets vertellen over de muziek die jullie toen maakten en hoe de muziek door de jaren heen is veranderd.

We zijn met z’n tweeen begonnen als een soort metalcore band, we waren beide grote fans van As I Lay Dying en wilden ook zulke muziek maken. Door de jaren heen is onze muzikale interesse steeds harder geworden en omdat we steeds een wisseling van bandleden hadden, waren we heel vrij in het uitvoeren van onze nieuwe muzikale ideeën. Dat was het enige voordeel van alle bandwisselingen.

Kunnen we dan eigenlijk wel spreken over een originele line–up? Of werken jullie het meeste met gastmuzikanten?

De band bestaat eigenlijk uit vier personen, maar omdat we zo ver uit elkaar wonen, komen we alleen voor een festival of voor een tour bij elkaar.

Wie schrijft de muziek en teksten binnen de band?

Adam schrijft bijna alle muziek (met uitzondering van eventuele gastschrijvers) en Michael schrijft alle teksten. Als we dan nieuwe nummers hebben geschreven, worden deze naar de andere bandleden gestuurd en kunnen ze deze gaan oefenen.

Kunnen jullie nog het eerste concert herinneren en hoe verliep dat?

We speelde in eerste instantie als tweemansformatie live. Ons eerste concert was in een kerk, we speelden toen alleen één eigen nummer en de rest waren covers van As I Lay Dying en Norma Jane, als ik me goed kan herinneren. We hadden tijdens dit concert ook geen zanger. Het was op zich wel een goed concert, we hebben er nog wat goede contacten aan overgehouden.

In 2008 kwam jullie demo “Demo 2008” uit. Een jaar later kwam het debuut album “Infinite Titanic Immortal” uit en twee jaar later “Omens”.  Ik zal eerlijk zijn “Infinite Titanic Immortal” vond ik echt een hele goed plaat, wat mij het meeste aansprak was de intensiteit die jullie in de muziek legden. De Noorse black metal invloeden deden me veel denken aan Immortal, ten tijden van “At The Heart Of Winter”.

Het tweede album “Omens” had veel meer een Behemoth achtig ondertoon en leek meer op een ode aan deze Poolse band te worden. Toen jullie vorig jaar de single “Manden Med Leen” met meer Dimmu Borgir achtige invloeden uitbrachten, begreep ik helemaal niets meer van jullie muzikale reis door de loop der jaren. Jullie nieuwe album “Holy Despair” is juist weer een kruising tussen beide albums. Zou je me eens kunnen uitleggen hoe het kan dat alles zo verschillend klinkt, komt het doordat jullie nog steeds zoekende zijn?

We hadden voor het schrijven van de demonummers meer dan twee jaar de tijd. Ook speelde Adam op dat moment nog in een andere band, waardoor hij vaak van huis was. Op de demo hadden we ook nog een andere zanger, waardoor het geheel ook anders klonk.

Voor de “Omens” hadden we als tweede gitarist Elisha Mullins die nu bij The Burial speelt. Hij is echt een zeer begaafde muzikant en heeft ons ook op een hoger niveau gekregen op “Omens”. Veel muzikale invloeden op “Omens” zijn ook afkomstig van Elisha Mullins. Op “Holy Despair” heb ik alle nummers zelf geschreven, waardoor het album meer een mix is geworden tussen beide albums.

Welke bands beïnvloedden jullie muzikaal tijdens het schrijven van de muziek?

Bij het schrijven van onze eerste twee albums, zijn we denk ik erg beïnvloed door Behemoth, Dimmu Borgir, Nile en Satyricon. Voor “Holy Despair” was het toch meer Behemoth, Satyricon en het Nederlandse Cirith Gorgor.

Behemoth! Dat is ook duidelijk te horen op “Omens”. Behemoth wordt in Europa een beetje de Poolse Morbid Angel genoemd, is Morbid Angel niet een band die jullie heeft beïnvloed?

Ik wist niet dat Behemoth in Europa deze titel had gekregen. Persoonlijk luister in wel eens naar Morbid Angel, maar dat het een invloed heeft gehad tijdens mijn schrijfproces weet ik eigenlijk niet.

Zoals jullie wellicht weten is Pete Sandoval een christen geworden en daarom uit Morbid Angel gestapt. Nu vroeg ik me af of je ook geprobeerd hebt contact met hem te zoeken als “broeder in Christus”?

Dat is een goed punt, ik heb er eigenlijk nog nooit zo over nagedacht. Ik dacht meer dat hij zou denken, wie is die vent. Bedankt dat je dit toch noemt, je hebt me echt aan het denken gezet en ik ga er zeker wat mee doen.

Voor het uitbrengen van “Holy Despair” hebben jullie een “crowd funding” programma opgestart, kunnen jullie me hier iets meer over vertellen? Kunnen we het vergelijken met Kickstarter?

Ja, het concept is bijna hetzelfde. Na wat onderzoek te hebben gedaan, hebben we niet voor Kickstarter gekozen, omdat als je niet het gestelde doel haalt bij Kickstarter, je helemaal niets krijgt. Wij hebben voor Indiegogo gekozen omdat je als je meer dan 50% binnenhaalt het geld mocht houden.

Was het niet handiger geweest dat je gewoon had getekend bij een platenmaatschappij? Of waren er geen maatschappijen geïnteresseerd?

Er was zeker interesse vanuit platenmaatschappijen. De reden dat we daar niets mee hebben gedaan is, dat we dan ook onze schrijfvrijheid kwijt zijn. Wij willen zelf kunnen bepalen wat we tekstueel en muzikaal uitbrengen. Ook hebben we een goede verstandhouding met Matt van Bombworks Records en vonden we het een beter idee om het op deze manier uit te brengen.

Tijdens eerder interview hebben jullie wel eens gezegd dat jullie niet bestempeld willen worden als “christelijke band”, maar als een band waar christenen in spelen. Kun je dit eens uitleggen? In welke vorm heeft jullie geloof invloed op jullie muziek?

Dat is een interessante vraag! Dat is nog steeds een worsteling voor ons. Een worsteling die voor ons gelijk staat als de worsteling die Jacob had met de engel in de Bijbel. We hebben ons al eens een christelijk band genoemd en ook hebben we een periode gehad dat we een band waren met christenen er in.

Beide antwoorden geven ons geen tevredenheid. Als je zegt dat je een christelijke band bent, dan hebben wij het idee dat we ons geloof verkopen en dat mensen ons goed moeten vinden omdat we een christelijke band zijn. Ook zul je mensen hebben die ons juist gaan haten omdat we christen zijn. Als je jezelf een christelijke band noemt, schep je ook hele hoge verwachtingen

Aan de andere kant, hebben we ook wel eens met bands gespeeld die zeiden dat ze een christelijke band waren, maar achteraf eikels bleken te zijn! Als groot contrast hebben we Behemoth in 2006 ontmoet en dat zijn erg leuke lui.

We hebben er geen duidelijk antwoord op en zijn daarom ook gestopt om een antwoord te zoeken. Als mensen met ons in gesprek gaan en vragen wat we zijn, dan zullen we zeggen dat we christenen zijn.

Ben ik nog iets vergeten te vragen? En hebben jullie nog iets te zeggen tegen de lezers van RockLife?

Veel bands zullen nu zeggen, koop onze albums en t-shirts en dat klopt natuurlijk ook helemaal. Wij zijn ervan overtuigd dat we met “Holy Despair” een goed album hebben gemaakt. En dagen de lezers ook uit om er eens naar te gaan luisteren en de teksten goed te gaan bestuderen. Wij als band vinden de teksten net zo belangrijk als de muziek. “Holy Despair” gaat over de eerste wereld oorlog, zeker interessant om eens bij stil te staan.